igotnewsforyou

news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_26/10/2008_289843

Tου Aλέξη Παπαχελά

Το πώς χειρίστηκε αυτή η κυβέρνηση την υπόθεση του Βατοπεδίου από τη Θεσσαλονίκη και μετά πρέπει να συμπεριληφθεί σε έναν τόμο με τον τίτλο «Πώς να μη χειριστείτε μια κρίση». Ανθρωποι κουρασμένοι, χωρίς ίχνος πολιτικού ρεφλέξ, με απελπιστικά βραδυφλεγή αντανακλαστικά κατάφεραν να στριμωχθούν σε μια γωνία και να φτάσουν αρκετές φορές στο χείλος της κατάρρευσης.
Τώρα όμως, σήμερα, πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι έρχεται ένα τσουνάμι οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Και αυτό απαιτεί αποφασιστική ηγεσία, ανθρώπους που θα πάρουν γενναίες αποφάσεις και θα κυβερνούν πέρα από τα δελτία των οκτώ. Η χώρα δεν μπορεί να σέρνεται από κρίση σε κρίση ενός μικρόκοσμου. Οι πιθανές λύσεις είναι τρεις.
Πρώτο σενάριο είναι να πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες ο πρωθυπουργός. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει το φτωχότερο πρωθυπουργικό γραφείο στην Ευρώπη, με δυόμισι ανθρώπους σε ρόλο στενού επιτελούς, χωρίς οικονομικό σύμβουλο από το καλοκαίρι, χωρίς τεχνοκράτες, χωρίς τη ζωντάνια των εισηγήσεων και των διαφορετικών εκτιμήσεων που απαιτούν οι περιστάσεις. Εχει ακόμη έναν υπουργό Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος από τον Σεπτέμβριο και μετά (και πάντως πολύ πριν από τη διεθνή κρίση) έχει επιδείξει επιπολαιότητα, ακρισία και έχει χάσει την εμπιστοσύνη της αγοράς και του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τι έχει συμβεί σε έναν εξαίρετο καθηγητή, αν έλιωσε το μέταλλο που ο καθένας μας πρέπει να έχει μέσα του σε κρίσιμες ώρες ή αν τρέχει κάτι άλλο. Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες, απαιτούν ένα ισχυρό σύστημα γύρω από τον πρωθυπουργό και όχι το γαϊτανάκι αρμοδίων - αναρμοδίων υπουργών.
Μπορεί ο κ. Καραμανλής να βρει την ψυχική δύναμη να ανοίξει επιτέλους το Μαξίμου, να ξεφορτωθεί τα βαρίδια που επιμένει να κουβαλάει χωρίς λόγο στην πλάτη του, να διορίσει τεχνοκράτες σε κρίσιμες θέσεις; Μπορεί, τέλος πάντων, να λειτουργήσει χωρίς να τον νοιάζει τι θα δείξει η επόμενη δημοσκόπηση, σαν να είναι ένας «αποφασισμένος τρελός» που κάνει ό,τι νομίζει σωστό έχοντας μόνο την υστεροφημία του κατά νουν; Μόνο ο ίδιος το ξέρει.
Αν αυτό το σενάριο δεν σταθεί, τότε θα πάμε σε εκλογές συρόμενοι όλοι σε μικροκρίσεις, χωρίς πυξίδα, χωρίς διακύβευμα. Είναι το ΠΑΣΟΚ έτοιμο να κυβερνήσει; Εχει καλά και έμπειρα στελέχη. Εχει όμως πρόγραμμα για τις πρώτες, κρίσιμες 100 μέρες; Εχει τρόπο να σταματήσει τα καθαρόαιμα θεσμικά λαμόγια του χώρου του που περιμένουν να μπουν στο παιχνίδι όπως τα άλογα που ανυπομονούν να τρέξουν στο ντέρμπι; Ποιος θα είναι υπουργός Εθνικής Οικονομίας; Η κ. Κατσέλη που προβάλλει μια λαϊκιστική υστερία ή ο κ. Παπαδόπουλος, ο κ. Χρυσοχοΐδης ή ακόμη (και γιατί όχι) ο κ. Σημίτης; Κανείς δεν θα δώσει «αέρα» στο ΠΑΣΟΚ αν δεν πάρει απαντήσεις.
Το χειρότερο πάντως σενάριο θα είναι εκλογές χωρίς καθαρό αποτέλεσμα και μια περίοδος αδύναμων κυβερνήσεων, σε μια στιγμή που ο τόπος θέλει στιβαρό χέρι στο πηδάλιο. Εφιαλτικό δε θα είναι το σενάριο μιας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ που θα φλερτάρει με το γραφικό, και εν τέλει το αδιεξοδο.
Η τρίτη λύση που απομένει, αν ο κ. Καραμανλής δεν θελήσει να κυβερνήσει και αν οι εκλογές δεν βγάλουν καθαρή λύση, είναι ο μεγάλος συνασπισμός. Τα αποτελέσματά του είναι αμφίβολα και είναι πολύ νωρίς για να το συζητάμε. Μπορεί όμως οι συνθήκες να τον καταστήσουν μονόδρομο.
Αυτήν την ώρα, πάντως, όσοι βλέπουν την καταιγίδα που έρχεται, από τη μια, και το τι συζητάμε στην Ελλάδα, από την άλλη, νιώθουν βαθιά, βαθύτατη απελπισία.