το πατρόν...
news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_26/10/2008_289864
Της Μαρίλης Μαργωμένου
Αν ο πρωτομάστορας καθυστερούσε να χτίσει τη γυναίκα του στα θεμέλια του γεφυριού της Aρτας, οι υπόλοιποι 44 μάστοροι και 60 μαθητάδες θα έψαχναν για άλλο μεροκάματο, κι η Aρτα θα έμενε χωρίς γεφύρι. Κι αν ο Αβραάμ κωλυσιεργούσε εν όψει της θυσίας του Ισαάκ, ο Θεός μάλλον θα αναζητούσε έτερο πιστό, πιο πρόθυμο να υπακούσει. Oταν πρόκειται για θυσίες, το σωστό timing είναι μεγάλη υπόθεση. Πράγμα που, ως φαίνεται, η κυβέρνηση μάλλον αγνοεί - αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι την τελευταία διετία όποιος υπουργός υποπίπτει σε σφάλματα θυσιάζεται σε... slow motion. Το πατρόν της ετεροχρονισμένης θυσίας εγκαινιάστηκε με τον κ. Σ. Τσιτουρίδη, όστις παρέπαιε υπουργικώς επί ένα πλήρες δίμηνο προτού παραιτηθεί. Υστερα ακολούθησε ο Β. Μαγγίνας, που επιβίωσε 15 ημέρες μεταξύ ινδικής φθοράς και αναψυκτηριακής αφθαρσίας, και ο Γ. Βουλγαράκης, που ισορρόπησε πάνω στην τρίζουσα καρέκλα του για δύο εβδομάδες, μέχρι να αποφασίσει ο πρωθυπουργός να βάλει τέλος στο ακροβατικό. Τελευταίος στη σειρά, ο Θ. Ρουσόπουλος: ο «κεραυνός εις φάκελον» της αναγκαστικής παραίτησης απεστάλη από το γραφείο του πρωθυπουργού μέσω Βατοπεδίου και τελικώς έφθασε στο διπλανό γραφείο όπου εδρεύει ο «γιος του ταχυδρόμου» έπειτα από περίπου 60 ημέρες...